پمادهای بی‌حس‌کننده، هرچند که به‌طور موقت درد و ناراحتی را تسکین می‌دهند، ممکن است با برخی عوارض همراه باشند. یکی از شایع‌ترین عوارض این پمادها، **حساسیت‌های پوستی** مانند قرمزی، سوزش یا خارش در ناحیه استفاده است. این عوارض معمولاً خفیف هستند و پس از مدت کوتاهی از بین می‌روند، اما در برخی افراد ممکن است علائم شدیدتری ایجاد شود.
یکی از عوارض جدی‌تر، **واکنش‌های آلرژیک** است که در موارد نادر رخ می‌دهد. علائم این واکنش‌ها می‌تواند شامل تورم، کهیر، تنگی نفس یا حتی شوک آنافیلاکسی باشد. افرادی که به ترکیباتی مانند **لیدوکائین** یا **پریلوکائین** حساسیت دارند، باید از مصرف این پمادها خودداری کنند و قبل از استفاده، با پزشک مشورت کنند.
استفاده بیش از حد یا نادرست از پمادهای بی‌حس‌کننده نیز می‌تواند منجر به **جذب بیش از حد دارو به داخل خون** شود. این موضوع ممکن است به عوارض سیستمیک مانند سرگیجه، تاری دید، سردرد، تشنج یا در موارد نادر، مشکلات قلبی و تنفسی منجر شود. برای پیشگیری از این عوارض، باید دستورالعمل مصرف به‌دقت رعایت شود و از مالیدن مقدار زیادی از پماد به مناطق وسیع بدن خودداری شود.
علاوه بر این، در صورت استفاده طولانی‌مدت از پمادهای بی‌حس‌کننده، **پوست ممکن است به دارو مقاوم شود** و اثرات تسکینی آن کاهش یابد. به همین دلیل، توصیه می‌شود از این پمادها فقط در مواقع ضروری و تحت نظر پزشک استفاده شود.
در نهایت، برای کاهش خطرات احتمالی، قبل از استفاده از پمادهای بی‌حس‌کننده، بهتر است تست حساسیت پوستی انجام شود و در صورت بروز هرگونه علائم غیرعادی، مصرف دارو متوقف و به پزشک مراجعه شود.
پمادهای بی‌حس‌کننده، هرچند که به‌طور موقت درد و ناراحتی را تسکین می‌دهند، ممکن است با برخی عوارض همراه باشند. یکی از شایع‌ترین عوارض این پمادها، **حساسیت‌های پوستی** مانند قرمزی، سوزش یا خارش در ناحیه استفاده است. این عوارض معمولاً خفیف هستند و پس از مدت کوتاهی از بین می‌روند، اما در برخی افراد ممکن است علائم شدیدتری ایجاد شود.
یکی از عوارض جدی‌تر، **واکنش‌های آلرژیک** است که در موارد نادر رخ می‌دهد. علائم این واکنش‌ها می‌تواند شامل تورم، کهیر، تنگی نفس یا حتی شوک آنافیلاکسی باشد. افرادی که به ترکیباتی مانند **لیدوکائین** یا **پریلوکائین** حساسیت دارند، باید از مصرف این پمادها خودداری کنند و قبل از استفاده، با پزشک مشورت کنند.
استفاده بیش از حد یا نادرست از پمادهای بی‌حس‌کننده نیز می‌تواند منجر به **جذب بیش از حد دارو به داخل خون** شود. این موضوع ممکن است به عوارض سیستمیک مانند سرگیجه، تاری دید، سردرد، تشنج یا در موارد نادر، مشکلات قلبی و تنفسی منجر شود. برای پیشگیری از این عوارض، باید دستورالعمل مصرف به‌دقت رعایت شود و از مالیدن مقدار زیادی از پماد به مناطق وسیع بدن خودداری شود.
علاوه بر این، در صورت استفاده طولانی‌مدت از پمادهای بی‌حس‌کننده، **پوست ممکن است به دارو مقاوم شود** و اثرات تسکینی آن کاهش یابد. به همین دلیل، توصیه می‌شود از این پمادها فقط در مواقع ضروری و تحت نظر پزشک استفاده شود.
در نهایت، برای کاهش خطرات احتمالی، قبل از استفاده از پمادهای بی‌حس‌کننده، بهتر است تست حساسیت پوستی انجام شود و در صورت بروز هرگونه علائم غیرعادی، مصرف دارو متوقف و به پزشک مراجعه شود.
برنامه های تلویزیونی در سال های 1963 تا 1970